Warszawa – Zaproszenie na spotkanie (październik 2023)

Żołnierze Jugosłowiańskiej Armii Ludowej ćwiczą strzelanie z M53 (połowa lat 60-tych XX wieku).

ZARZĄD ODDZIAŁU STOŁECZNEGO

uprzejmie zaprasza na spotkanie, na którym

Pan Jarosław DĄBROWSKI

wygłosi odczyt nt.

JUGOSŁOWIAŃSKI MG-42 – MITRALIEZ (PUŠKOMITRALJEZ) M53

JUGOSŁOWIAŃSKI MG-42 – MITRALIEZ (PUŠKOMITRALJEZ) M53

W maju 1942 roku alianci pierwszy raz usłyszeli niezwykle charakterystyczny dźwięk strzelającego niemieckiego uniwersalnego km MG 42. Dostosowana do masowej produkcji i stosunkowo tania broń wojenna (wytwarzanie zajmowało 75 roboczogodzin przy koszcie ocenianym na około 250 RM), zasłynęła przede wszystkim wysoką siła ognia i skutecznością. Wytworzone blisko 400 tysięcy egzemplarzy zmontowano w pięciu fabrykach, dla których części dostarczało kilkadziesiąt firm kooperujących. Ostatnie km tego typu wykonano już po wojnie (głównie na zlecenie francuskie). Dokumentacja techniczna została niemal całkowicie zniszczona, ale w macierzystych zakładach Großfuß w Döbeln przetrwała znaczna część dokumentacji materiałowej, co pozwoliło odtworzenie dossier i ponowne uruchomienie produkcji oraz dalszy rozwój broni w zakładach koncernu Rheinmetall. Broń i prawa licencyjne szeroko eksportowano. Do dziś km w prostej linii wywodzące się od MG 42 pozostają na uzbrojeniu pierwszorzutowych jednostek wielu armii świata. Importowanych MG 3 i MG 3 A1 od kilku lat używa również Wojsko Polskie.
Lawirująca między „wschodem” a „zachodem” powojenna Jugosławia nie kupiła niemieckiej licencji, ale własnym staraniem, (choć nie bez poważnego niemieckiego wsparcia technicznego), uruchomiła w kragujewickich zakładach Zastava wyrób własnych Mitraljez (puškomitraljez) M53 vel „Garonja”, bardziej znanych jako „Šarac”. Km M53 powszechnie uchodzi za kopię MG 42, ale czy taką był w rzeczywistości? Mam nadzieję, że na to pytanie wspólnie znajdziemy odpowiedź …