Zarząd Oddziału Stołecznego uprzejmie zaprasza do udziału w spotkaniu,
na którym
wygłosi referat p.t.
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE SPOTKANIE ODBĘDZIE SIĘ W CZWARTEK 20 MARCA 2014 R. O GODZ. 17:00 W GMACHU MUZEUM WOJSKA POLSKIEGO AL. JEROZOLIMSKIE 3
JAPOŃSKA SZTUKA ŁUCZNICZA „KYUJUTSU”
Rysunki z jaskiń ukazują, że łuk był stosowany przez rodzaj ludzki już 30.000 lat. Prawie każda kultura wykształciła swój typ łuku, również Japonia. Nie wiadomo jednak kiedy powstał asymetryczny łuk japoński.Pierwsza pisemna wzmianka o japońskim łuku znajduje się w chińskiej kronice z czasów dynastii Wei zwanej Weishu (ok. 297 r.), która powiada, jak ludzie z wysp japońskich używają „drewnianego łuku, który jest krótki od dołu i długi z góry”. Od III do VIII wieku ceremonialne łucznictwo zwane w Japonii jarai, było związane z praktykami religijnymi i stosowane w czasie obrzędów na dworze cesarskim. Pierwsza oficjalna szkoła Kyujutsu zwana Taishi Ryu ma pochodzić z czasów panowania księcia Shotoku Taishi (574 – 622). Narodziny pierwszej kyujutsu ryuha (stylu) wiąże się jednak ze stylem Henmi Ryu, założonym przez Henmi Kivomitsu w XII wieku. Pierwszym, który faktycznie usystematyzował szkolenie łuczników ucząc strzelania jadąc konno (yabusame, kisha) był w XII / XIII wieku Ogasawara Nagakiyo (Sadamune) i wyłoniona z niej szkoła Takeda Ryu. Było to spowodowane zapotrzebowaniem na samurajów – łuczników w czasie wojny okresu Genpei (1180-1185) wojny rodów Taira i Minamoto.