Godło organizacji KADRA POLSKI NIEPODLEGŁEJ wg. Józefy Radzymińskiej.

Godło organizacji KADRA POLSKI NIEPODLEGŁEJ wg Józefy Radzymińskiej.

ZARZĄD ODDZIAŁU STOŁECZNEGO

uprzejmie zaprasza na spotkanie, na którym:

Pan MAREK KOWALSKI

wygłosi referat nt.:

Trochę Zapomniani – Zawsze Niepodlegli
Z historii Konspiracyjnej Organizacji Wojskowej
KADRA POLSKI NIEPODLEGŁEJ
Założonej przez członków Związku Powstańców Śląskich 28 września 1939 roku pod nazwą
ZWIĄZEK POWSTAŃCÓW NIEPODLEGŁOŚCIOWYCH

Uprzejmie informujemy, że spotkanie odbędzie się w czwartek 20 października 2016 r. o godz. 17:00 w gmachu Muzeum Wojska Polskiego Al.Jerozolimskie 3

Konspiracyjna Organizacja Wojskowa
Kadra Polski Niepodległej
Założona przez członków Związku Powstańców Śląskich
28 września 1939 roku pod nazwą
ZWIĄZEK POWSTAŃCÓW NIEPODLEGŁOŚCIOWYCH

Natychmiast zostaje sformułowana „Odezwa do Narodu” powielona i rozprowadzona w 2000 egzemplarzy. 30 września ukazuje się 1 numer „Monitora Informacyjnego ZPN”. Organizacja szybko rośnie w siłę i już w listopadzie 1939 roku powołano Komendę Główną i 9 komendantów okręgów, niektóre wychodzące poza granice Generalnej Guberni.
Przybywa broni zdobywanej często w niezwykle sprytny sposób. Edward Kowalski „Zawadzki” zgromadził 275 szt. broni krótkiej i sorty mundurowe „wyprowadzone” z Komisariatu Policji na Krakowskim Przedmieściu. Każdy ma inny sposób na zdobycie broni a arsenał uzupełnia przejęcie broni zakopanej przez żołnierzy majora Dobrzańskiego, tych którzy nie poszli za Dowódcą.
Prężna działalność ZPN zwraca uwagę powstałej w końcu września 1939 Służby Zwycięstwu Polski a po przekształceniu na początku 1940 roku w Związek Walki Zbrojnej, Komendant Obszaru 1 (późniejszy Komendant Główny) pułkownik Stefan Rowecki wystąpił z inicjatywą spotkania z kierownictwem ZPN, do którego dochodzi w lutym 1940 w mieszkaniu dr Wandy Sokołowskiej przy ulicy Spiskiej, z udziałem 3 reprezentantów ZPN. „Grot” stwierdził, że ZPN wyróżnia się wydatnie wśród istniejących i tworzących się organizacji.
Niestety szeregi ZPN zostają boleśnie uszczuplone przez wielką „wsypę” w kwietniu 1940 roku. Aresztowano drukarzy i wielu działaczy łącznie z Komendantem Głównym Sebastianem Chorzewskim, którzy znaleźli się na Pawiaku. Ich losy są tragiczne, jedni zostają rozstrzelani w Palmirach a inni dostają się do Oświęcimia, gdzie tworzą komórki Ruchu Oporu współpracując blisko z rotmistrzem Witoldem Pileckim.
Sytuacja zmusza do radykalnych zmian organizacyjnych, w tym rozkaz nr1 z 28 kwietnia 1940 roku zmienia dotychczasową nazwę na KADRA POLSKI NIEPODLEGŁEJ – KPN. KPN dalej rośnie w siłę i prowadzi wiele akcji zarówno bojowych jak zaopatrzeniowo – bytowych.
Dzięki dobremu stanowi uzbrojenia możliwy jest przerzut znacznej ilości broni do Getta. Za kontakty z Gettem odpowiada Jan Kowalski „Robert”, który jednocześnie prowadzi „wysyłkowy” magazyn broni przy ulicy Solnej 14 m. 21. Dostarczając broń i żywność jednocześnie wyprowadzają z Getta około 1000 osób, które są przejmowane przez prężnie działające komórki legalizacyjne kierowane przez uciekiniera z Pawiaka Anatoliusza Tomaszewskiego „Atamana” a następnie „wtapiane” w teren przez komórki pod nadzorem Tamary Widy-Wirskiej „Marty”.
Rok 1943 przynosi, następujące nie bez wielu zawirowań i dramatycznych zwrotów, przyjęcie zwierzchnictwa taktycznego nad KPN przez Armię Krajową przy jednoczesnym znacznym wzroście siły przez przejęcie dobrze zorganizowanych grup bojowych „Zrywu”. Następują ważne zmiany organizacyjne i powołane zostają oddziały dywersyjne o nazwie „Perkun” operujące głównie w Warszawie i Kieleckim (pod dowództwem Pawła Stępnia „Gryfa”). Siły KPN szacowane są na ok. 9300 „bagnetów”.

1346 Total Views 1 Views Today
Partnerzy

karta_logo_MNK_B

mwp

muzuem_lodz

wmwpozn

MuzeumWroclaw

logo Muz. Lub.-1

silkfencing